مقدمه: برندسازي سياسي به تدريج در ايرن به يك فن تبديل مي‌شود. در جهت‌گيري‌هاي ناگهاني افكار عمومي سياستمداران ارزش ترسيم چهره و كاراكتري قابل اطمينان از خود براي مردم را درك كرده‌اند. دو ماه پيش مطلبي نوشتيم كه چگونه احمدي‌نژاد برند موفق سال 84 خود را در سال‌هاي 88 تا 92 با تاثير گرفتن از مشاوره‌هاي اشتباه نابود كرد و اينكه بعيد است ديگر آن برند قابل ترميم باشد. در فضاي سياسي كشور دو چهره مهم ديگر هم از عدم دقت در ترسيم برند خود و اشتباهات تاكتيكي رنج مي‌برند. دكتر قاليباف و دكتر محسن رضايي. هر دو در محاسبات اشتباه خود در مورد جهت‌گيري‌هاي افكار عمومي برند چندين ساله خود را در مقاطع مختلف با ترك‌خوردگي و لرزش روبه‌رو ساختند و نتوانستند به شمايلي قابل اطمينان براي توده‌هاي ميليوني در انتخابات بدل شوند. سياست‌هاي پرخطاي رسانه‌اي نگذشت كه اين دو چهره پرسابقه و خوشنام فضاي سياسي كشور در جلب توجه مردم موفق باشند... اما در اين ميان هاشمي‌رفسنجاني مورد عجيبي است. قبلا هم نوشته بوديم كه به رغم انتقادات فراواني كه به شيوه سياست‌ورزي آقاي هاشمي به خصوص در حوزه اقتصاد وارد مي‌‌دانيم نمي‌توانيم از تداوم حيرت‌انگيز او در سطح اول فضاي سياسي كشور آن هم بعد از چندين شكست سنگين چشم بپوشيم و او را تحسين نكنيم. به خصوص بعد از شكستي سخت در سال 84 از رقيب نه چندان سرشناس خود، او برند افول كرده خود را ذره ذره با صبوري احيا و بار ديگر نقش سرنوشت‌ساز خود را تكرار كرد. او برند را مي‌شناسد و روند بازسازي هوشمندانه‌اي براي خود در پيش گرفت. دكتر رسول بابايي، مديرمسئول پيشين روزنامه‌هاي همشهري و تهران امروز، درباره برند سياسي آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني به طور مفصل با عصر ايران گفت‌وگو كرده است. وي معتقد است آيت‌الله 82ساله يك مگابرند سياسي است كه پس از سال 1384 تغييرات رفتاري و نگرشي قابل توجهي را تجربه كرده است. او سعي كرده در اين گفت‌وگوي بسيار مفصل شرح دهد كه هاشمي‌رفسنجاني چگونه برند به ظاهر شكست خورده خود را دوباره احيا كرده است.